من اگر برخیزم، تو اگر برخیزی
می توان چشمان خود را بست و هر آنچه را که در بهسود می گذرد ندید، نه دید و نه شنید. اما تنها کسانی می توانند فاجعه ی بهسود را نبینند که وجدان های بیمار، چشمان کور و گوش های کر داشته باشند. برای ما، نه تنها چشمان ما در بسهود است که بهسود در چشمان ماست.
